In 1922 ontwerpt Hector Guimard dit herenhuis van drie verdiepingen op 3 square Jasmin, 16e arr.  dat vrijwel geheel is geprefabriceerd en ter plaatse in elkaar gezet.

Enkele jaren na W.O. I moet er gebouwd worden, snel herbouwd en tegen een zo voordelig mogelijke prijs. De bedoeling was dat alle kavels van het square zouden worden bebouwd met dezelfde huizen. Dit woonplan is uiteindelijk nooit uitgevoerd. Het huis is opgetrokken in betonnen steen en gemalen beton, bedekt met een dunne laag wit pleister.

Het geheel wordt opgesierd door horizontale groeven wat de indruk wekt alsof je er muziek op kunt schrijven. Het smeed- en glaswerk laat de eeuwige liefde voor de art nouveau van Guimard zien. De versieringen aan  de gevel en de erker zijn van hout

Métro lijn 9 station Jasmin.